Hurriyet

3 Aralık 2010 Cuma

Aynada kendi yuzune dikkatlice baktin mi hic?

Bunaldiginiz zaman rahatlamak icin ne yaparsiniz? Mesela ben hemen arkadaslarimi ararim, ailemi ararim, sevdigim insanlarla sohbet ederim. Bazen onlara sikintimi direkt olarak anlatir ve yardim isterim, bazen de sadece onlari dinler veya havadan sudan bahsederim. Bunun disinda yurumek beni cok rahatlatir. 2 saat durmaksizin yuruyebilirim. Ancak tum bunlari yaparken kafamdaki bir sayac surekli isler. Canimi sikan konuda ben nerede hata yaptim? Bazi seyleri farkli yapsaydim sonuc farkli olur muydu? Genelde de hatali yaptigim seyleri ayna gibi gorurum ve bir daha onlarin yakinindan gecmemeye calisirim.

Aynayi kendine cevirip kendi yuzundeki  "defolari"  gormek tehlikeli boyutlara da ulasabilir. Fazla mukemmeliyetci insanlar genelde bunun dozunu kacirir ve kotu sonuclanan her olayda kendi hatalarini aramaya baslarlar. Bu da insani mutsuz ve yetersiz hissettirir, hep baskalari hakliymis hissiyati verir. Ancak bir de aynada hicbir sekilde kendi yuzune bakmayan, kendi defolarini gormeyen insanlar var ki onlar da kronik mutsuz olmaya mahkumdurlar.

Bir sirketteki bir yoneticiyi dusunun. Verilen her yanlis kararda baskalarini suclayan, kendi yetersizliklerini baskalarinin sucuymus gibi gosteren ve kendini bir anlamda  "magdur"  konumuna oturtan. Bu yoneticinin asil problemi teknik olarak yetersiz olmasi olabilir. Teknik olarak konusuna hakim olmadigi icin dogru karar verme yetisine sahip degildir. Dolayisiyla su veya bu sekilde o koltuga oturduktan sonra bu kisinin hayati cehennem azabindan farksiz olacaktir. 

Etrafimiz bu sekilde bir turlu aynayi kendine cevirmeyen, ceviremeyen insanlarla cevrili. Evden zamaninda cikmadigi icin randevusuna gec kalan ve gecikmesi icin trafigi suclayanlar. "Hep bana, hep bana" diyerek esi icin yapacagi en kucuk fedakarliktan bile yerinen sonra da esini ilgisizlikle suclayan kadinlar veya erkekler. Sirf tembel oldugu icin calismaktan kacinan ve dolayisiyla hayattan istedigini elde edemeyen ve mutsuzlugunun sucunu  "kadere"  atan insanlar.

Aynayi biraz da kendimize cevirsek ve kendi yuzumuzdeki defolari gorsek hayat cok daha baska olur. Boylece kendi zaaflarimizin ve guclu yonlerimizin farkina varir ve hayattan beklentilerimizi ona gore belirleriz. Insanin zayif noktalarinin farkina varmasi onu daha cok gucsuzlestirmek yerine ona guc katar. Insan zayif noktalarini bildigi surece onlari telafi edecek yollar gelistirebilir ve dolayisiyla hayatindaki olumsuzluklari azaltabilir.

Siz hic aynada kendi yuzunuze baktiniz mi?

Selamlar, sevgiler.

Aynaya ara sira bakan Aydede :) 


Hiç yorum yok: