Hurriyet

20 Kasım 2010 Cumartesi

Sinirlarin Kalktigi Geceler

Turklerin yurtdisina cok fazla cikmamasinin cesitli sebepleri var. Oncelikle ulkemizde kesfedilecek o kadar guzel yer var ki bunlari gezip gormek zaten oldukca zaman ister. Bunun ustune bir de sevimsiz vize kuyruklari eklenince yurtdisina gitmek kulfet oluyor. Yurtdisina tatil amacli degil de calisma amacli gitmek daha da zor, neredeyse imkansiz. Avrupa Birligi'yle birlikte Avrupa'da is bulmak tamamen imkansiz hale geldi. AB kendi icindeki sorunlari cozmek icin bogusurken oldukca korumaci ve icine kapanik bir yol haritasi izlemeyi tercih ediyor. Yillardir AB icinde degisik ulkelerde calisma ve yasama sansim oldu. AB insaninin psikolojisini, beklentilerini, yasam tarzini ve korkularini ilk elden tanima ve anlama firsatim oldu. Oncelikle uzun samandir yasadigim ulke olan AVsuturya ile ilgili bazi gozlemlerimi siralayarak baslayayim. AB'de yasayan biriyseniz sizin de asagidakiler hakkindaki goruslerinizi duymayi cok isterim:

1. AB'deki baz ulkem Avusturya oldu, bunun disinda baska AB ulkelerinde de kisa sureli yasadim. Avusturya enteresan bir ulke. Hitler Avusturya'nin Klagenfurt kasabasindan olmasina ragmen bugun herkes Hitler'i Alman olarak bilir. Mozart ise Alman olmasina ragmen herkes Mozart'i Avusturyali olarak bilir. Cem Kozlu bunu Avusturya'nin pazarlamadaki basarisi olarak tanimlamakta :)

2. 2. Dunya Savasi'nda Yahudi avina cikan askerlerin %40'i Avusturyali idi, tarihi bir gercek bu. Ancak bugun 2. Dunya Savasi'nin butun vebalini ceken Almanya'dir, Avusturya'nin adi bile gecmez. Savastan 1 yil once (sanirim 1937'de) Avusturya referanduma gitti ve %98 gibi buyuk bir oranda "evet" diyerek Almanya'ya ilhak olmayi kabul etti. Yani 2. Dunya Savasi'ni hemserileri Hitler'in onderliginde bizzat yuruttu. Ama savastan sonra ne oldu? "Biz sadece emirleri yerine getirdik, Almanya ne dediyse onu yaptik, dolayisiyla biz sucsuzuz" diyerek kendilerini "kurban" pozisyonuna koydular ve isin icinden siyrildilar. Bu sebeptendir ki bugun Almanya'da adim basi savastan kalan yikik-dokuk bir binaya rastlamak isten bile degil iken ve de uluslararasi baskidan dolayi Almanya sonsuza kadar bu yapilari bu halde tutmakla lanetlenmis durumdayken Avusturya'da savastan kalan tek bir ize rastlamazsiniz. Sadece 3. Viyana'da betondan yapilmis devasa bir siginak vardir. Belediye bu siginagi her ne kadar yikmak istese de bunu yapmak icin patlatilacak dinamitler civardaki evleri de yerle bir edeceginden bu siginak Demokles'in Kilici gibi Viyana'nin tepesinde sallanir. Avusturya bir yandan 2. Dunya Savasi'nin izlerini haril haril silerken obur yandan 1683'teki Turklerin Viyana Kusatmasi'ni on plana cikarip bu kusatmayi baz alan korku dolu hikayeleri hala evlerde cocuklarina anlatir. Hala sinirin otesindeki Turklerin gelip ulkelerini isgal edeceginden korkarlar. Korku dolu Turk hikayeleri asirlardir o kadar anlatilagelmistir ki (anaokullarinda korkunc Turk Atilla'yla ilgili tekerlemeler ogretilir) artik 2. Dunya Savasi'nda olanlar ulus olarak kollektif hafizadan tamamen silinmistir. Ancak bireysel hafizalarda bu savas ve ulus olarak isledikleri suc hala taptaze durmaktadir. Nitekim bugun Avusturya'da, ozellikle Viyana'da savas zengini bircok aile ve ev vardir.   

Neden "isiklar sehri" Viyana'yi bu kadar kararttim diye merak edebilirsiniz. Cunku her karanligin ardindan bir aydinlik dogar :) 2. Dunya Savasi gibi insanligin tarihteki en buyuk kara lekesine ortak olmus tum Avrupa ulkeleri bu lekeyi silmek kaygisiyla Viyana'yi uluslararasi organizasyonlarla donatmislar ve dolayisiyla Avusturya'yi politik olarak notralize etmistir, yani agzini baglamistir. Birlesmis Milletler'in Genel Merkezi, OPEC Merkezi, vs. hepsi Viyana'da bulunmaktadir. Ve bu kuruluslara uye ulkelerin calisanlari, aileleri ve cocuklariyla beraber her yil Viyana'ya akin akin gelmekte. Ve bu cocuklar ogretim dili Ingilizce olan uluslararasi okullarda ogrenim gormekte. Ingiltere bugun Turk vatandaslarina en zor vize veren ulkeler arasinda. Ancak bir Turk ve bir Ingiliz cocuk Viyana'daki uluslararasi okullardan birinde birlikte, arada sinir olmaksizin birlikte okuyabilmekte. Ve bu cocuklarin aileleri okulun "Veliler Yemegi"nde bulusup cocuklardan, kariyerden, sevgiden, aileden, kisacasi hayatin kendisinden bahsetmekte, arada sinir olmaksizin.

Gecenlerde bir istatistik okudum. 10 yil icinde Viyana'nin nufusunun %40'i Musluman olacakmis. Avusturya'nin tepesinde sallanan Demokles'in Kilici da bu Muslumanlar olsa gerek :)

Viyana'dan hepinize kucak dolusu sevgiler :)

Aydede
   


PS: Bu arada Turklere vize isteyen ulkelerin sayisi giderek azaliyor. Yurtdisi turlar ve ucak biletleri de artik eskisi kadar pahali degil. Beynimizdeki sinirlari da kaldirip yollara dusmenin tam zamani!

Hiç yorum yok: